2 maanden
18 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
Gegroet mensen uit Nederland,
Het leven is weer een paar weken verder gevlogen in het heerlijke Suriname en het 2 maanden verblijf is ook bijna een feit. Naar mijn idee beleef ik niet echt hele boeiende dingen, maar goed een maand geleden was m’n laatste update, dus ik kan wel wat verzinnen in die tijd. Ik ben gestopt op 21 april 2015 op een warme dag in mijn slaapkamer in Paramaribo Noord.
Oja deze status is verandert, ik ben verhuist naar het centrum van Paramaribo, ik verblijf nu bij Ingrid. Ik kende deze woning nog van vorig jaar waar Stella en Michelle toen in verbleven. Het is ongeveer 2 minuten lopen van mijn stage, wat mij echt heel lui maakt, maar echt zeer relaxed is verder.
Die week erna was hét KBF oftewel het kinderboekenfestival (onze vertaling zal ik maar weglaten), ditmaal in Lelydorp, dit is net buiten Paramaribo. Met Betheljada hebben we daar weer een stand gehad waarbij we een korte voorlichting geven rondom onze organisatie om zo de awareness rondom gehandicapten te vergroten. Na het geven van de informatie doen we een quiz en diegene die de meeste antwoorden goed heeft als klas, daarbij komen we langs met de bewoners van Betheljada. Je moet je dan voorstellen dat er ieder halfuur een klas van ongeveer 25 kinderen je stand in komt en dat dan van 8 uur s’ochtends tot 12 uur in de middag. Laat ik het zo omschrijven, na een week ben je kapot en kan je niks meer. Het is daarentegen wel echt heel leuk om de voorlichtingen te geven en reacties van de kinderen te zien op onze bewoners, namelijk gehandicapte kinderen.
Laatst zijn we langs de klassen gegaan die de meeste vragen goed hadden met de quiz. Dit was zo’n bijzonder moment. Beide scholen waren heel erg enthousiast en nieuwsgierig naar de bewoners. Op één school werden we zo enthousiast onthaald, er hingen overal belonnen en er waren posters gemaakt met welkom erop. Daarnaast hadden kinderen zelfstandig werkjes gemaakt en ook spullen verzameld om te doneren aan Betheljada. Op zo’n moment zie je echt wat voor impact deze doelgroep op mensen heeft, zowel op de kinderen als de juffen.
Buiten stage vertoef ik vaak in buurthuis Annabel, dit is een speciale plek voor stagiaires die graag films willen kijken via een beamer, willen genieten van heerlijke popcorn en van sleepovers houden. We zitten er vaker dan in ons eigen huis, maar goed het is altijd erg gezellig en we krijgen te eten dus dan is het wel goed.
Ten slotte ben ik nog naar een soort dance battle geweest waarbij er gestreden werd tussen de B-boys in Paramaribo om een reis naar Belem (Brazilië), waar een grote danswedstrijd is. Een van de jongens die we kennen deed hier ook aan mee, dus dat wilden we wel even zien! Hij kwam wel een paar rondes verder, maar heeft helaas niet gewonnen. Het was wel heel tof om iedereen te zien dansen daar!
Oke ja en de reden dat ik hier ben, het onderzoek. Omdat ik 5 dagen per week op Betheljada rondloop was het te verwachten dat ik ook andere dingen zou gaan doen dan het onderzoek zelf. Ik voer nu ongeveer even veel taken uit als toen ik stage liep vorig jaar, en loop nu nog meer uren stage dan toen :’) Officieel zou ik over 2 weken mijn conceptverslag moeten inleveren…. Jullie snappen dat ik mijn hoop heb gevestigd op een akkoord voor uitstel.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik hier weer heerlijk aan het genieten ben van het Surinaamse leven! Ik heb geen moment spijt gehad dat ik voor hetzelfde land heb gekozen als vorig jaar en het verveeld mij ook echt niet. Het enige vervelende is:
- Het regenseizoen dat is begonnen dus ik moet tussen idioot harde regenbuien naar stage huppelen
- Dat ik nog maar 2,5 maand heb dus dat de tijd zo snel gaat … waar ik voorlopig nog niet aan wil denken.
- Ik gepest wordt door een krullenbol van 150 cm over dat ik zo lang ben en dit niet klopt, dat je denkt kijk naar je eigen mini lichaam but okay.
- Tara en Carmen over een maand vertrekken.. stommerds :(
Aboeng geniet van het steeds warmere weer in Nederland en tot de volgende keer!
Xx
Ierepier
Het leven is weer een paar weken verder gevlogen in het heerlijke Suriname en het 2 maanden verblijf is ook bijna een feit. Naar mijn idee beleef ik niet echt hele boeiende dingen, maar goed een maand geleden was m’n laatste update, dus ik kan wel wat verzinnen in die tijd. Ik ben gestopt op 21 april 2015 op een warme dag in mijn slaapkamer in Paramaribo Noord.
Oja deze status is verandert, ik ben verhuist naar het centrum van Paramaribo, ik verblijf nu bij Ingrid. Ik kende deze woning nog van vorig jaar waar Stella en Michelle toen in verbleven. Het is ongeveer 2 minuten lopen van mijn stage, wat mij echt heel lui maakt, maar echt zeer relaxed is verder.
Die week erna was hét KBF oftewel het kinderboekenfestival (onze vertaling zal ik maar weglaten), ditmaal in Lelydorp, dit is net buiten Paramaribo. Met Betheljada hebben we daar weer een stand gehad waarbij we een korte voorlichting geven rondom onze organisatie om zo de awareness rondom gehandicapten te vergroten. Na het geven van de informatie doen we een quiz en diegene die de meeste antwoorden goed heeft als klas, daarbij komen we langs met de bewoners van Betheljada. Je moet je dan voorstellen dat er ieder halfuur een klas van ongeveer 25 kinderen je stand in komt en dat dan van 8 uur s’ochtends tot 12 uur in de middag. Laat ik het zo omschrijven, na een week ben je kapot en kan je niks meer. Het is daarentegen wel echt heel leuk om de voorlichtingen te geven en reacties van de kinderen te zien op onze bewoners, namelijk gehandicapte kinderen.
Laatst zijn we langs de klassen gegaan die de meeste vragen goed hadden met de quiz. Dit was zo’n bijzonder moment. Beide scholen waren heel erg enthousiast en nieuwsgierig naar de bewoners. Op één school werden we zo enthousiast onthaald, er hingen overal belonnen en er waren posters gemaakt met welkom erop. Daarnaast hadden kinderen zelfstandig werkjes gemaakt en ook spullen verzameld om te doneren aan Betheljada. Op zo’n moment zie je echt wat voor impact deze doelgroep op mensen heeft, zowel op de kinderen als de juffen.
Buiten stage vertoef ik vaak in buurthuis Annabel, dit is een speciale plek voor stagiaires die graag films willen kijken via een beamer, willen genieten van heerlijke popcorn en van sleepovers houden. We zitten er vaker dan in ons eigen huis, maar goed het is altijd erg gezellig en we krijgen te eten dus dan is het wel goed.
Ten slotte ben ik nog naar een soort dance battle geweest waarbij er gestreden werd tussen de B-boys in Paramaribo om een reis naar Belem (Brazilië), waar een grote danswedstrijd is. Een van de jongens die we kennen deed hier ook aan mee, dus dat wilden we wel even zien! Hij kwam wel een paar rondes verder, maar heeft helaas niet gewonnen. Het was wel heel tof om iedereen te zien dansen daar!
Oke ja en de reden dat ik hier ben, het onderzoek. Omdat ik 5 dagen per week op Betheljada rondloop was het te verwachten dat ik ook andere dingen zou gaan doen dan het onderzoek zelf. Ik voer nu ongeveer even veel taken uit als toen ik stage liep vorig jaar, en loop nu nog meer uren stage dan toen :’) Officieel zou ik over 2 weken mijn conceptverslag moeten inleveren…. Jullie snappen dat ik mijn hoop heb gevestigd op een akkoord voor uitstel.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik hier weer heerlijk aan het genieten ben van het Surinaamse leven! Ik heb geen moment spijt gehad dat ik voor hetzelfde land heb gekozen als vorig jaar en het verveeld mij ook echt niet. Het enige vervelende is:
- Het regenseizoen dat is begonnen dus ik moet tussen idioot harde regenbuien naar stage huppelen
- Dat ik nog maar 2,5 maand heb dus dat de tijd zo snel gaat … waar ik voorlopig nog niet aan wil denken.
- Ik gepest wordt door een krullenbol van 150 cm over dat ik zo lang ben en dit niet klopt, dat je denkt kijk naar je eigen mini lichaam but okay.
- Tara en Carmen over een maand vertrekken.. stommerds :(
Aboeng geniet van het steeds warmere weer in Nederland en tot de volgende keer!
Xx
Ierepier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
